Vandaag kijk ik dankbaar terug op een drukke maand september, de R zit weer in de maand.
Vandaag sluit ik mijn derde kwartaal en de maand september af. Inmiddels heb ik alweer de eerste 55 punten behaald voor mijn 3-jarige licentie bij de LVPW die afloopt in 2024.
De laatste 5 punten kreeg ik voor het bijwonen van het Webinar EMDR in de zomervakantie en één dezer dagen neem ik mijn derde EMDR-sessie op. Met de feedback uit de supervisie ga ik aan het werk in de derde sessie.
Na een paar dagen werken en net terug van vakantie woonde ik een leuk en luchtig seminar Body-Logics met Emile Ratelband bij. Het lezen van het menselijk lichaam aan de buitenkant in hoe het van binnen naar buiten toe gevormd is. En natuurlijk voor het eerst in mijn Leven de ervaring van het over hete kolen heen lopen. Kortom het was een gezellige leerzame dag.
Het kennen van jezelf ‘ken u zelve’ is een ontwikkelingsproces wat een leven lang doorgaat.
In mijn eigen ontwikkeling ga ik nu een workshop bij Joris volgen om mezelf te verdiepen in de Wim Hof methode in maart 2022 vervolg ik met een twee-daagse gegeven door Wim Hof.
Niet per se om een ice-man te worden als wel te leren van je zelf en de grenzen in jezelf te leren verleggen door de focus te veranderen. Ik kijk er naar uit.
De maand september is omgevlogen en doordat ik voor mijn vakantie verschillende trajecten heb kunnen afronden is er weer ruimte om intakegesprekken in te plannen en maar liefst zeven nieuwe intakegesprekken in de maand september heb ik kunnen voeren. Tcoh ook weer trajecten kunnen afronden.
Laatst vroeg iemand boek je nu nog wel eens succes bij relatietherapie, heeft het zin?
En ik keek terug in mijn agenda en inderdaad kan ik zeggen dat relatietherapie zeer zinvol is. Van alle gesprekken die ik voor de geest haalde, blijkt dat velen binnenkwamen in de gedachten, ik wil bij de ander weg. En dat na enkele gesprekken dat gevoel van bij elkaar weg willen kantelde en dat men met meer begrip naar elkaar kon kijken men werd milder naar elkaar. Maar bovenal ook veel beter naar elkaar uit kan gaan leggen ‘wat heb ik nodig’ 'en wat heb jij van mij nodig?' en beter gaan begrijpen dat de ander je niet gelukkig kan maken. Stil te staan bij het gezin van herkomst geeft veel nieuwe handvatten om op een verbindende manier met elkaar in dialoog te komen. Waarbij men eerst vanuit een destructie monoloog naar de ander communiceert, lukt het vaak omdat inzichtelijk te maken en het om te buigen naar een constructieve dialoog. Van de 10 stellen die voor relatietherapie komen blijkt dat er in mijn praktijk 7 na relatietherapie hun relatie in een betere harmonie vervolgen.
Dat stemt me dankbaar omdat ik weet dat het voor kinderen heel belangrijk is om beide ouders in goede harmonie met elkaar om te zien gaan.
Ik maakte laatst een rekensom 35.000 ouders gaan per jaar gaan scheiden, in de afgelopen 10 jaar zijn dat 350.000 ouders waarbij met een gemiddelde van twee kinderen er dus 700.000 kinderen te maken hebben gekregen met de schade van de scheiding de afgelopen 10 jaar. In die gedachte denk ik dat zijn 300.000 huizen extra nodig, en precies het te kort van nu op de huizenmarkt want waar eerst één huis nodig voor het gezin, zijn er nu twee huizen nodig voor een gebrokengezin. Dan vraag ik me ook af waarvoor wordt relatietherapie eigenlijk niet vergoed vanuit de basisverzekering? Juist omdat het soms net die extra hulp kan bieden waardoor mensen niet bij elkaar weggaan maar zich opnieuw kunnen verbinden met elkaar. Natuurlijk zijn er ook stellen in mijn praktijk die toch besluiten we gaan scheiden maar dan wel begrijpen hoe belangrijk het is om dat in een goede harmonie met elkaar en de kinderen te doen. In die gedachte aan alle kinderen die te maken krijgen met scheiding denk ik dat het soms goed zou zijn om het contextuele gedachtegoed poreventief in te zetten in het onderwijs zodat de schade uit eerdere generaties in het verleden zichtbaar kan worden. En daardoor een helend effect bereikt kan worden voor de toekomende generatie in het heden.
Alweer zes jaar werk met heel veel plezier in het prachtige gebouw aan de Vijverlaan in de voormalige Creutzberg school. En nu exact zes jaar later op 1 november verhuis ik naar een iets grotere ruimte in ditzelfde prachtige gebouw. Ik verhuis met mijn praktijkruimte naar de begane grond, een wens die al langer bestond en nu die ruimte vrij komt, per 1 november gaat mijn wens in vervulling. Het wordt dan voor mij gemakkelijker om bij gezinstherapie grotere gezinnen ruim te kunnen ontvangen. Nu kan dat ook wel maar dan is het soms wel echt passen en meten en zeker voorheen met de 1,5 meter regel, soms moest ik door de coronamaatregelen afzien van gezinstherapie. Het vooruitzicht van een grotere ruimte passend bij de groei van mijn praktijk vind ik kloppend. Te kunnen blijven werken in dit prachtige gebouw stemt me dankbaar en geeft me nieuwe energie. Ik heb de nieuwe maten opgenomen en ben al druk in mijn hoofd meubels aan het verschuiven. En nieuwe meubels aan het kopen.
Tevreden start ik vandaag aan de nieuwe maand oktober in het laatste kwartaal van 2021.
