In een mensenleven voltrekken zich allerlei relaties: relaties op het werk, persoonlijke relaties en familierelaties. In het web van deze verschillende relaties ontstaan nog weleens verstoringen, irritaties of problemen. Problemen waarvoor we niet altijd meteen een oorzaak of reden kunnen vinden. We hoeven natuurlijk ook niet met iedereen even goed op te kunnen schieten, maar sommige relaties zijn nu eenmaal dierbaar of heel waardevol. Zij verdienen het om zaken in een ander daglicht te bezien. Contextuele therapie biedt in deze gevallen uitkomst.

De contextuele therapie richt zich op een verstoring of probleem in de relatie, door deze in de context van het gezin van herkomst te plaatsen. In het gezin van herkomst – daar waar je vandaan komt - wordt de basis gelegd voor loyaliteit, de balans van geven en ontvangen, rechtvaardigheid en onrechtvaardigheid, en betrouwbaarheid en vertrouwen. Deze belangrijke factoren hebben veel impact op hoe je relaties aangaat in het volwassen leven. Met contextuele therapie kun je zaken die nu spelen in relaties, plaatsen in het licht van toen. Door vanaf een afstand te kijken, ontstaat vaak inzicht in het eigen handelen, een bepaalde houding of gedrag.

‘Hoe groeide je als kind op in jouw gezin en hoe groeide jouw ouder op in zijn of haar gezin?’, ‘Welke plaats binnen het gezin werd aangenomen?’ en ‘Hoe verhoud jij je tot de ander?’ zijn vragen die aan bod komen in de contextuele therapie. Contextuele therapie is intergenerationeel. Dit betekent dat behalve naar jouw gezin van herkomst, ook wordt gekeken naar de gezinnen van herkomst van je ouders en grootouders. De antwoorden die vrijkomen bieden je inzicht in hoe jij in jouw leven een relatie aangaat.

Contextuele therapie is een gedachtegoed dat is ontwikkeld door de Hongaars-Amerikaanse professor-psychiater Nagy. Hij ontdekte dat elk mens een rechtvaardige balans wil tussen geven en ontvangen en een diep verlangen heeft naar waardering van zijn of haar ouders. Volgens Nagy is de relatie met ouders en familie de belangrijkste in een mensenleven. Het gezin van herkomst biedt de basis waaruit een mens zichzelf vormt en hoe relaties worden aangegaan. Hoe beter de relatie met ouders en familie, hoe meer kans van slagen je hebt in andere relaties en hoe beter jij in je vel zit. Familierelaties zijn immers onverbrekelijk.

Dat waar je mee worstelt in relationele sferen vormt het uitgangspunt in de therapie. Bereidheid om te kijken naar wat er speelt in een andere context biedt ruimte voor verandering. Dingen vallen op hun plek en er komt ruimte om gebeurtenissen anders te verwerken, situaties anders te bekijken of deze op een andere manier te benaderen.

Inzicht in het eigen handelen of eigen aandeel geeft veel begrip. Er ontstaat heling. Problemen lijken dan al gauw geen problemen meer, maar vormen een uitgangspunt en een kans om verandering teweeg te brengen. Dit maakt je als mens sterker, heler en completer.

Als contextueel therapeut zie ik hoe door middel van deze vorm van therapie veel problemen zich oplossen. Het klinkt misschien ongeloofwaardig, maar de praktijk wijst uit dat op deze manier kijken naar waar een mens tegenaan loopt als het om relaties gaat, veel winst oplevert. Worstel je met een probleem en ben je bereid dit in een breder perspectief te zetten? Neem gerust contact op, dan kijken we of contextuele therapie iets voor jou is.