"Terugkijkend op oktober en de R zit echt diep in de maand"

Oktober vloog voorbij in mijn beleving, maar misschien komt het ook wel door het feit dat er een fijne herfstvakantie was van 11 t/m 19 oktober. We waren met ons gezin en later kwam mijn schoonfamilie erbij 7 dagen in het prachtige Zeehuis. Wat fijn was is dat een ieder zijn eigen kamer had en doordat we één maaltijd gezamelijk aten je toch een zekere vrijheid voelt om te doen wat je wilt en je toch verbonden bent met elkaar. Die ongedwongenheid was echt heel gezellig.  Voor mij geld het als weer even helemaal niets te moeten of te hoeven doen, voor mij werkt altijd heel ontspannend. Tel daarbij op lekker wandelen langs het strand, weergoden die goed gezind waren en voor zonovergoten dagen zorgde maakte het weer onvergetelijk. Ik heb prachtige foto's kunnen maken en me heel geborgen mogen voelen omringd met mijn dierbaren en de natuur.

Opnieuw heb ik contact gelegd met mijn gast voor de BoschCast waar ik al heel lang naar uitkijk en ik heb een nieuwe gast mogen ontvangen in de BoschCast, Ramona Khün een bijzonder gesprek met een jonge vrouw geboren als hermafrodiet. Dit gesprek zal midden november online komen. Ik realiseer me steeds vaker dat ik het juiste werk heb en mag doen, wat bovendien zo zinvol is en wat zoveel in mijn eigen ontwikkeling heeft betekend. De vele studies gekoppeld aan de praktijk maken dat ik nog steedsa groei in mijn werk. Daarvoor ben ik nu ook echt klaar om mijn boek met de werktitel  "De zondebok - Een departentificatie proces" kan gaan schrijven. Ik ben bezig met het ontwikkelen van een contextule workshop om zo meer mensen kennis te laten maken met het zo helpende en helende gedachtegoed van Nagy. En waar ik ook naar uitkijk is het uitgeven van een vragenspel waarin ik een selectie maak van mijn mooiste natuurfoto's en op de andere kant een vraag kom te staan. Kortom ik zit nog vol plannen en geniet nog volop van mijn leven en werk.    

 

 

 

Het bloemenperk voor mijn praktijkruimte heeft weer prachtig gebloeid dit jaar. De herfstasters bloeien prachtig en het laatste seizoen voor de winter is aangebroken. De natuur keert zich naar binnen toe en er blijven wintersilhouetten zichtbaar om weer opnieuw uit te lopen in het voorjaar.

 

Op 2 oktober ging ik naar een lezing van Diedert de Wagt een jong mens afgestudeerd in geschiedenis aan de RUG in Groningen. Hij vond in al het geleerde niet de antwoorden die hij zocht en ging op onderzoek uit, maar liefst 10 jaar werkte hij aan het boek van ruim 750 bladzijdes. Toen het af was wilde niemand het uitgeven begrijpelijk omdat het een andere kant van wat we geleerd hebben laat zien. Hoe ontstaan oorlogen, wie zit er achter en welke mechanismes? Uit wanhoop gaf hij het boek in eigen beheer uit. Inmiddels zijn er ruim 12000 van verkocht en Ik denk dat het goed is om te lezen omdat je dan twee waarheden naast elkaar kunt leggen. En mocht die waarheid ergens in het midden ligggen dan is het al ernstig genoeg. Toen ik het boek kocht, het was net viel het me op dat het makkelijk leesbaar was en voor mij las al een soort bevestiging van wat ik al eerder dacht waar te hebben genomen in de ellende van deze wereld. Niets is wat het lijkt tenslotte. Bijzonder dat een jong mens dat kan schrijven en zich zoveel moeite getroost zich af te zonderen voor zo'n megaproject "Bij gebrek aan beter, de andere kant van het verhaal" en alle bronnen heeft vermeld op de website. De lezing heb ik opgenomen en zou je willen kun je die hier terug luisteren.  Aan het einde sprak ik even met Diedert en kocht drie boeken met korting toen ik hem mijn plan uitlegde van het idee van een kettingboek die ik nu dus uitleen als Kettingboek. 

Het kettingboek kun je van mij lenen, voor maximaal drie a vier weken. Ik kan het opsturen of je kunt het ophalen in mijn praktijk. Waarom? Omdat iedereen kennis zou moeten maken met de andere kant van het verhaal. Ik kan me voorstellen dat als je het eerste hoofdstuk leest, je het zelf wilt aanschaffen en het ook direct aan een ander wilt doorgeven. Inmiddels zijn alle drie de boeken uitgeleend en is er één boek weer doorgestuurd naar de vierde lezer. Wil jij ook het boek lezen vraag het me gerust.

 

 

25 september woonde ik een lezing van Femke van Hof bij.  Femke heeft door vele ervaringen diep inzicht gekregen in de multidimensionale structuur van de Matrix en dit Universum. In uitwisseling met veel mensen die hier ook door eigen ervaring wijs in zijn geworden (m.n. George Kavassalis).  Gegrepen door de lezing en wat er in de zaal gebeurde, een zaal vol therapeuten en wat Femke benoemde over chakra's, de pijnappelklier, het kundalini systeem en reikie merkte ik bij mezelf wat intressant hier wil ik echt meer van weten. Zo gegegd zo gedaan en de volgende dag schreef ik me direct in voor de driedaagse training in oktober. Nu doe ik wel vaker trainingen maar deze was wel heel spontaan ontstaan en ik wist ook niet zo goed welke kant het op zou gaan. En toen was het zover 28, 29 en 30 oktober was de training in haar centrum in Vorden. Met 13 medecursisten starten we de life-chanching driedaagse Voltooi het Spel. En ik kan niet anders zeggen dan dat het me greep om eens op een andere manier te kijken en met veel meditatie aan het werk te gaan. Ik ga het boek van George zeker bestellen en lezen. Ik vond Femke een zeer inspirerende trainer en wat een fijne warme stem heeft ze. Zoveel rust ging van haar uit en in het onthaaste landschap van Vorden maakte voor mij de drie dagen overgetelijk. Femke bedankt.

 
Spiraal van schepping

 

                                                  

 

Onzeker begon ik aan het BoschCast avontuur. Mijn visie met de BoschCast was om familieverhalen in beeld te brengen door in gesprek te gaan met gasten over hun gezin van herkomst, met als vertrekpunt het contextuele gedachtengoed. Zo dacht ik krijgt de kijker een inkijkje in het leven en en zijn vragen, van betreffende gast. De contextuele benadering berust op het ethisch perspectief dat mensen vóór alles verantwoordelijk zijn voor elkaar. De contextuele therapie brengt in mijn beleving heling en antwoorden op complexe vraagstukken bij gezinnen en individuen. Met de Boschcast wil ik het helpende contextuele gedachtengoed opnieuw in het licht zetten en zodoende een groter publiek kennis te laten maken met het Authentieke gedachtengoed van professor Ivan Boszormenyi – Nagy (1920 – 2007) Iets wat je in je hoofd hebt en omzet naar zichtbaarheid hoeft natuurlijk niet altijd goed uit te pakken. En ook het gegeven dat je gefilmd wordt maakt zenuwachtig, na drie gesprekken voelde ik wel dat ik groeide in mijn rol en dat het gemakkelijker ging. Gelukkig had ik aan Emile Ratelband in het eerste gesprek een echte uitdaging.  Het tweejarige bestaan van de BoschCast is een feit! En er staan inmiddels 42 pachtige gesprekken online en zijn er 1800 abonnees op het You-Tube kanaal. En ook op Spotify en tegenwoordig ook op ApplePodcast zijn alle afleveringen te beluisteren. Een zekere trots met het behaalde resultaat voel ik wel. Het is ook mooi om via de mail verschillende complimeten te hebben mogen ontvangen voor de verschillende afleveringen. Het was bijzonder dat elke keer als ik dacht is dit nou wel leuk voor mensen ik zomaar weer uit het niets goede feedback kreeg. "Mooi gesprek waarin veel gezegd wordt op inhoud en die er toe doet. Dankjewel voor het delen." "Mooi gesprek! Bedankt voor het delen." We gaan nu ons tweede jaar evalueren om te kijken hoe en wat verder. Maar voor nu ben ik zeer content met het behaalde resultaat.