Skip to main content

Terugkijkend op mei nostalgisch en blij.

Geschreven op 31 mei 2025

Terugkijkend op mei kan ik niet anders schrijven dan wat een drukke maand was dat. Tien intakegesprekken voerde ik en dat kon ook weer omdat er ruimte in mijn agenda was gekomen omdat ik verschillende trajecten had afgerond. Zeven EMDR-sessies, contextuele gesprekken, en een VCW-syposium bezocht waar ik een manifest uitreikte. Twee nieuwe BoschCasten  heb ik opgenomen en de veertigste Boschcast ging op 23 mei online, een familie verhaal met als gast Professor Bob de Wit.  "Ontschuldiging is het resultaat van een volwassen hertaxatie van de slachtoffering van de te kort schietende ouder in zijn eigen jeugd- Nagy"

Terugkijkend op mei waarin de werkweek na een heerlijke zonnige meivakantie begon op 5 mei met de opnames van twee bijzondere gasten in de BoschCast.  Ik heb veel gesprekken gevoerd in mei waaronder een ontroerend gezinsgesprek en juist in zo'n gesprek ontmoet je de helende kracht van het contextuele gedachtengoed. EMDR-sessies die wonderlijke resultaten opleverde en verschillende vervolggesprekken. Ik blijf me verwonderen over de kracht van EMDR en de bereikte resultaten in verschillende sessies. Op 9 mei woonde ik in het Beneluxtheater "Liefde - ziel van verzet" een gesprek tussen Ernst Jansz en Mattias Desmet bij. Een avond van oprecht en vanuit het hart spreken en muziek maken, werd op unieke wijze gecombineerd. 

Het bloemenperk voor mijn praktijk komt tot volle bloei en ook op de volkstuin groeit en bloeit het voorspoedig. Het voorjaar was een hele droge periode de tuin was blij met de regen die overvloedig viel eind mei. 22 jaar tuinier ik nu op de Bosweg in Park Klarenbeek, dankzij het voortreffelijke werk en denk werk van Hildo Kroon werd het huisje in 2021 iets verhoogd en van een nieuw raam deur en dak voorzien. En wat een prachtwerk was dat. Dit jaar geen slakkentsunami op onze 300 vierkante meter, maar komt het allemaal erg goed op. We hebben in 2022 de naam van onze tuin en huisje nummer 21 “Goed Toeven” gedoopt. En dat blijft, zelfs na 22 jaar voelen we ons bevoorrecht op deze prachtige plek te mogen volkstuinieren. 

Volksuin

499920507_3135496859936474_568502992487959068_n.jpg

Bloemenperk voor mijn praktijk

Bandrecorder van mijn vader

En de maand mei bracht oude geluiden en verhalen uit het verleden naar boven.  Mijn tweelingbroer gaat emigreren naar Frankrijk en zo kwam de oude,  naar achteraf bleek niet meer werkende bandrecorder en de bijbehorende geluidsbanden, van mijn vader in mijn bezit. Ik kan me nog goed herinneren hoe mijn vader zich met een microfoon in de hoek van de woonkamer had genesteld om een verslag van de sinterklaasavond van 5 december 1974 te maken, in april 1975 overleed mijn vader en zodoende stopte de opnames. Mijn moeder vroeg me 30 jaar geleden al eens te zoeken naar die opnames, de bandrecorder werkte toen nog wel, maar het was me niet gelukt ze te vinden. Teleurgesteld heb ik toen alles weer terug gegeven aan mijn moeder. Toen mijn moeder overleed in 2017 heeft mijn broer de doos met de bandrecorder en banden meegenomen. Of die opnames uit 1974 er nog op stonden wist ik eigenlijk niet zeker maar ik wist wel zeker dat ze ooit gemaakt waren.

496695223_3138095466343280_7209048691992407122_n.jpg

Sinterklaas avond 5 december 1974, mijn vader met de microfoon in zijn hand.

Ik wist ook dat mijn moeder mee had gedaan aan het radioprogramma raden maar van wijlen Kees Schilpenoord. Raden maar was een polpulair Nederlands telefoonspelletje als onderdeel in het tweede uur van het KRO-radioprogramma Van twaalf tot twee. Het werd uitgezonden van 1967 tot 1976. Het spelletje werd gespeeld door Kees Schilperoort die aan een kandidaat, vaak geholpen door familie en vrienden, een geluid op de band liet horen, waarna de kandidaat moest raden wat voor geluid het was. Als het antwoord goed was won men vijftig gulden en Schilperoort vroeg de kandidaat altijd waaraan het geld zou worden besteedZe rade het geluid wat 10 weken niet geraden was en zodoende won ze maar liefst 500 gulden, mijn vader kwam ook nog even aan de telefoon. Ik kan het me allemaal nog heel goed herinneren als de dag van gister. 50 jaar is mijn vader inmiddels overleden en om dan zijn stem voor het eerst weer terug te horen was echt heel bijzonder.  

499871211_3133650906787736_5070087244588379277_n.jpg

Band met mijn moeder handschrift

De oude Telefunken bandrecorder was stuk en dus moest ik op zoek naar iemand die voor mijn die banden zou kunnen afspelen en digitaliseren.  Ik wist dat Jan van Dalen een oud geluidtechnicus van de NOS en Omroep Gelderland dat zou kunnen en hij was er ook bereid toe. Zaterdag 24 mei had ik de doos met de recorder en banden gekregen van mijn tweelingbroer en zondag 25 mei hoorde ik na 50 jaar mijn vaders stem echt Magisch op de speakers bij Jan van dalen klinken.  Ik heb de fragmenten op Youtube gezet zodat ik ze gemakkelijk kan delen. Bijzonder wat er in jezelf gebeurt als je de stem uit het verleden van je vader en moeder terughoort, ik ging gelijk op zoek naar de passende beelden en ik zocht tussen de foto's en daar vond ik de foto's van het sinterklaasfeest en deze onderstaande foto wat weer een nieuw verhaal naar boven bracht.

499224093_3134480890038071_8431026839150829554_n.jpg

Sacramentskerk Arnhem-zuid en mijn tweelingbroer en ik

Rechtsboven de katholieke Sacramentskerk in Arnhem zuid.
Mijn half broer vertelde ooit het volgende verhaal:"Mijn vader ging met zijn zoons nadat hij weduwnaar was geworden naar de mis in de Sacramentskerk en nam plaats voorin de kerk. De pastoor kwam naar hem toe en verzocht hem vriendelijk ergens anders te gaan zitten. Meneer Bosch dit zijn gereserveerde plekken sprak hii tot mijn vader. Mijn vader stond op en zei: luister meneer pastoor ik kan me niet voorstellen dat er boven ook geresreveerd kan worden dus als u er hier beneden zo mee omgaat dan ziet u mij hier nooit meer. Hij stond op en vertrok samen met zijn zoons, verliet de kerk." Hij kwam er echt nooit meer. Slechts eenmaal kwam hij terug in de Sacramentskerk en dat was na zijn overlijden in een dienst speciaal voor hem.  Ik zelf sta naast de kinderwagen een buurmeisje achter de kinderwagen
 
De Arnhemste
In mei werd ik ook gevraagd voor de rubriek van Remco Kock de Arnhemste in de Gelderlander.  
En zo prijkte ik op 13 mei in de Gelderlander. Het was een leuk artikel geworden waar ik fijne reacties op kreeg. 

497525292_3121043374715156_6950939639493639725_n.jpg

Rubriek de Arnhemste in de Glederlander van 13 mei 2025

En omdat beeld en geluid in mei toch de boventoon voerde nam ik voor mijn dochter een gedeelte van een liedje voor haar op. Ik nam het liedje op in de voormalige Creutszberg school waar ik mijn praktijk heb.  Nu wist ik dat ze erg vooruit is gegaan in haar zang door de zanglessen van Marin maar wat ik hoorde deed mijn verbazen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik bij sommige stukje gewoon kippenvel kreeg. 

Rosalie zingt stukje Rode draad

stichting Nagy-Academie

In 2019 studeerde ik af aan de Nagy-academie. En heb het voorrecht gehad om door Rikie van Hussel en Tjerk de Jonge te zijn opgeleid in het gedachtengoed. Ik heb een prachtig proces doorlopen met mijn eigen vraagstukken uit mijn gezin van herkomst. Waardoor ik nu durf te stellen dat ik heler dan heel ben, en mijn destructieve parentificatie van de Zondebok gedeparentificeert heb, door het dialogische proces dat ik met mijn moeder heb doorgewerkt in de nadagen in haar proces om het leven los te laten in 2017. Door het gedachtengoed van Nagy kan ik stellen kreeg ik de noodzakelijke antwoorden op al mijn onbeantwoorde vragen uit het verleden. Ik kon mijn moeder ontschuldigen en zodoende de roelerende rekening naar de volgende generaties mijn kinderen voorkomen. Ik ben echt heel dankbaar dat Rikie ooit de moed had om de Nagy-academie op te richten. Haar bevlogen onbezoldigde manier van het neerzetten van de academie gaf in mijn mening een loot aan de contextuele stam in Nederland die zijn weerga niet kent. De Nagy-Academie werd een begrip en is naar mijn idee de enige in Nederland die op de juiste zuivere manier het gedachtegoed van Nagy door gaf aan de toekomende generaties contextuele therapeuten. 

Overgenomen van de website:
"In 2014 is de Nagy Academie opgericht door Rikie van Hussel (1948) en Wim van Mulligen (1947 – 2021). Beiden werden opgeleid door de grondlegger van de contextuele therapie, prof. Ivan Boszormenyi -Nagy (1920 – 2007), Hongaars-Amerikaans hoogleraar psychiatrie. Het fundament waarop het contextueel gedachtegoed is gestoeld, berust op de relationele ethiek van de billijke wederzijdse belangenbehartiging. Beide oprichters hebben als docent jarenlang vanuit deze contextuele benadering gewerkt voor hulpverleners en therapeuten binnen verschillende opleidingen in Nederland en België. Zij besloten om de laatste jaren van hun actieve beroepsleven in het bijzonder te wijden aan het puur en gedegen doorgeven van deze unieke relationeel ethische benadering.

Het fundament waarop het contextueel gedachtegoed is gestoeld, berust op de relationele ethiek. Beide oprichters hebben als docent jarenlang vanuit deze contextuele benadering gewerkt voor hulpverleners en therapeuten binnen verschillende opleidingen in Nederland en België. Zij besloten om  de laatste jaren van hun actieve beroepsleven in het bijzonder te wijden aan het puur en gedegen doorgeven van deze unieke relationeel ethische benadering. 

Opleidingsmogelijkheden die geboden worden binnen de Nagy Academie bestrijken daarom het volledige traject: van vorming tot contextueel hulpverlener, – therapeut, – leertherapeut, tot scholing als contextueel docent. We stellen als uiteindelijk doel dat de relationele ethiek een onvervreemdbaar deel van de student wordt."

Rikie van Hussel heeft toen Wim van Mulligen niet meer in staat was les te geven de Academie voortgezet en juist didactisch was de opleiding zeer goed. Ik weet dat het geen gemakkelijk opgave voor haar was om het alleen voort te zetten.  Ze werd toendertijd wel omringd door een sterk team senior-docenten, Tjerk de Jonge, Jose Willemsen, Truus Hoving en Gerdy Rooyakkers-Segers. Door haar onbezoldigde bevlogen inzet het authentieke gedachtegoed van Nagy door te geven hielpen ook vele mensen om haar heen onbezoldigd mee. Eveline Poot bouwde bijvoorbeeld  gratis de website en ontwierp het logo.

502659392_3140185139467646_5339556139323586318_n.jpg

Logo ontwerp Eveline Poot

Zelf onderhield ik de linkedin/facebook pagina. In 2023 droeg Rikie in vertrouwen de stichting inclusief het leerlingen geld en een jaartoelage over aan Pieter-Jan in de gedachte dat alles wat was opgebouwd goed zou worden doorgezet, het fundament was immers stevig en geborgd neergezet. Ook ik en Eveline gaven de website en de pagina's door aan PJ. Helaas sijpelde er vanaf 2024 vervelende verhalen door en was Rikie zeer teleurgesteld in hoe de nieuwe directeur de academie vorm gaf en voortzette. De stichting zonder winstoogmerk werd omgezet naar een BV en het collegegeld werd verdubbeld. Het gedachtengoed werd niet meer doorgegeven op de academi zoals ooit beoogd en waarvoor zoveel werk verzet was. Dit was voor mij  de reden om de Facebook/ Linkedin pagina definitief op te heffen.

501419127_3137886486364178_4338665894378683407_n.jpg

opheffen Linkedin pagina 

Dit gaf natuurlijk heel veel reuring en er werd een offensief ingezet door PJ om de linkedin pagina te claimen. Ik heb persoonlijk Linkedin uitgelegd hoe de vork werkelijk in de steel zat en die weg werd defintief afgesloten. Ook de website kregen we uit de lucht, maar werd direct door Pieter-Jan zich onrechtmatig toegeëigend, door het wachtwoord te wijzigen.

502614126_3137923196360507_984983455634412059_n.jpg

 De door Pieter-Jan onrechtmatig toegeëigende website

Wij zijn allen schatplichtig aan Nagy om zorgvuldig om te gaan met het zo helende gedachtengoed van hem.  Dit is de enige manier die recht doet aan de contextuele benadering. Ik heb de door mij aangedragen studenten op de hoogte gesteld dat ik niet langer achter de ingeslagen weg van de huidige Nagy-academie sta en mijn contacten met de huidige NA verbroken heb. Dit heb ik ook gedeeld met mijn intervisiegroep. Dit zijn allen medestudenten uit mijn studietijd in 2016/2019 aan de oorspronkelijke Nagy Academie. We vormen al meer dan 9 jaar een intervisiegroep. En ook zei waren vreselijk geschrokken van hoe de huidige Nagy-acdemie is verbasterd tot BV en vonden het heel verdrietig om te horen hoe er is omgegeaan met de founders van de Nagy-Academie!

500338590_3131896400296520_8267706743363884891_n.jpg

intervisie 23 mei

Om toch in de toekomst op een goede manier het gedachtengoed te kunnen delen, heb ik de naam stichting Nagy-academie opnieuw aangemaakt als linkedin paginaNa alles wat er gebeurt was wilde ik ook een signaal afgeven bij het VCW-symposium omdat de voorzitter die op aanraden van Rikie de functie aannam, dezelfde is als de directeur van de huidige NA.  Ik kwam er ook achter dat sommige VCW-geregistreerde leden niet eens over een contextuele opleiding beschikken! Dus ook dat roept heel veel vragen op. Mijn manifest deed veel stof opwaaien en toch ging men niet de dialoog met mij aan. Nu heb ik uit overlevering gehoord dat Nagy zich persoonlijk bij de oprichting van het VCW zich hardop afvroeg of het verstandig was een vereniging op te zetten? Uit de verhalen die ik inmiddels heb gehoord kun je, je dat in de wetenschap van nu inderdaad af gaan vragen.

VCW-symposium 

Ivan Boszormenyi-Nagy werd geboren op 19 mei 1920 in Boedapest. Hij werd psychiater en hoogleraar psychiatrie aan de universiteit van Boedapest. In 1950 emigreerde hij naar de Verenigde Staten, Nagy groeide op in de stad Buda. Dit jaar viel het VCW-symposium op zijn geboortedag. Voor aanvang van het symposium overhandigde ik de deelnemers een manifest. Juist het contextuele werken zoals het door psychiater Nagy is uitgewerkt kan zo helend werken voor de mensheid. 

 

499928547_3128222417330585_2827630952476635731_n.jpg

Het manifest zoals uitgereikt op 19 mei 2025 op het VCW-symposium

Nu laat ik het los en vertrouw ik op het proces van rechtvaardigheid. "Wie in staat is om zijn verantwoordelijkheid te vertalen in passende zorg voor de ander en tegelijkertijd in passende zorg voor zichzelf, groeit als mens en verwerft vrijheid." Nagy

Door het terug horen van de stemmen uit het verleden en mijn gezin van herkomst voel ik me zo bevoorrecht en dankbaar dat ik ooit met mijn moeder het proces van ontschuldiging heb kunnen doorlopen. En ik wil dit blog afsluiten met de vooruitblik naar juni, de laatste maand werken voor de zomervakantie die ik zal doorbrengen in de nabijheid van mijn gezin.

500078722_3133971666755660_4114179112165357884_n.jpg

Quote voor juni: "Ontschuldiging is een proces waarin de last van schuld bij iemand die wij tot dan toe de schuld hebben gegeven, van de schouders wordt genomen- Nagy"