In deze 11de Boschcast is mijn gast opnieuw Emile Ratelband. Verschillende mensen vroegen aan mij: “zou Emile nog een keer willen terugkomen”? Men vond het eerste gesprek zeer de moeite waard. Zelf vond ik het ook een bijzonder eerste gesprek en vond het dan ook heel fijn dat Emile ja zei op mijn vraag. Het lopen op blote voeten waar we in ons vorige gesprek niet meer aan toe kwamen en het boek wat hij daar over schrijft, daar staan we nu uitgebreid bij stil. Maar ook zijn leeftijd en de wens van een leeftijdstransitie. We komen aan bij een kern, zijn gevoeligheid over “vader” en zijn eigen vaderschap. Als vader met de beste intenties je vaderschap willen vervullen en daar later toch veel commentaar en boosheid in te ontmoetten van kinderen is een zwaar proces. Die pijn is duidelijk zicht, voel en hoorbaar. Hoe mooi zou het zijn als zijn kinderen door dit gesprek wat meer konden zien waar Emile zijn verdiensten liggen als vader. Dank je wel Emile, voor opnieuw dit openhartige gesprek. Heb je genoten van dit gesprek dan wil ik je vragen, het te delen, te liken. En je te abonneren op de BoschCast.